Verlegen katten zijn geen wilde katten. Ze zijn gesocialiseerd met mensen. Alleen is het niet een kat waar u zomaar kan naar toestappen om die te aaien.
Er zijn ook veel ‘niet verlegen’ katten waar men dat niet moet mee gaan proberen als vreemde persoon.
Maar het verschil met een ‘verlegen kat’ of ‘niet-aanraakkat’ is dat het meer is dan zich even te introduceren en het voorzichtig aan te pakken.
Een verlegen kat wil (nog) niet aangeraakt worden in het algemeen.
De zwakste vorm van verlegen katten kan men technisch gezien wel aanraken. Als men een vertrouwensband heeft kunnen opbouwen en men heel voorzichtig en geduldig is kan men deze een klein beetje voorzichtig aaien. Typisch aan het hoofd wanneer u ze eten geeft.
De meest overtuigde verlegen katten kan men gewoon niet aanraken. Als men dat toch doet, tracht deze alles te doen om te ontsnappen aan de aanraking.
Dat wil niet zeggen dat zo’n kat niet sociaal kan zijn. Als de verlegen kat u gaat vertrouwen – wat men doet door ze niet te pogen aan te raken – kan het zijn dat die naast u zal komen zitten. Vlakbij zelfs.
Zoals in de zetel naast u, aan u voeten op een voetbank. Mee op bed gaat liggen. – Zolang u er maar afblijft.
Een verlegen kat kan zeker doorgroeien naar een ‘aanraakkat’. Zeker de katten die de ‘vertrouwde persoon’ reeds een beetje beperkt kan aanraken. Het kan zelfs een knuffelkat worden of schootkat.
Maar wie een verlegen kat een kans wil geven (alstublieft, doe dat) moet dat doen in het volle besef dat het een verlegen kat kan blijven. Voor altijd.
Het is (heel) moeilijk om van een kat af te blijven waar men genegenheid voor voelt.
Maar dat is wel wat u moet doen. Dring u niet op. De verlegen kat moet zelf naar u toekomen en toestaan om geaaid te worden. Zich opdringen gaat niet helpen en gaat de kat wantrouwig maken en zich onveilig doen voelen in haar thuis.
EN 
EN 